Wat een verschil maakt een beetje zon....
Vandaag vervolgen we onze weg over de Icefields Parkway richting Jasper.
Vannacht was het erg koud, niet verwonderlijk op 2100m en langs een weg die Icefield Parkway heet. De meegenomen fleesedekens waren hard nodig om warm te blijven. Vanochtend was het krap 5°C in de camper en de regen van gisteren lag bevroren op het tafelkleed buiten. Maar toen we vanmorgen de ogen opendeden scheen de zon en hadden we vanuit de camper een schitterend uitzicht over een bergrug en een stuk sneeuw.
Omdat het weer zo opgeklaard is besluiten we nogmaals naar de gletsjer te gaan en er zo dicht mogelijk bij te komen voor foto's. Dat is gelukt :-)
Het wordt hierdoor wel een hele dag "water", hetzij in bevroren toestand, in vloeibare toestand of als damp.
We hebben op de gletsjer geleerd dat er 's winters boven het Columbia Icefield een enorme hoeveelheid sneeuw valt, die vlakte noemen ze de Snow Dome. Omdat er 's winters meer valt dan er 's zomers smelt vormt zich een gletsjer, die zich naar drie kanten verplaatst. Het smeltwater van die gletsjers baant zich een weg naar drie oceanen: de arctische, de pacifische en de atlantische oceaan. Dit gebied is dus best belangrijk voor de waterhuishouding.
Na de gletsjers hebben we de weg richting Jasper vervolgd, nog ruim 100km. Inmiddels staat er 1500km op de teller. Langs deze route zijn links en rechts verschillende uitkijkpunten, waar de rivier, bergtoppen of watervallen te bezichtigen zijn. Bij de meeste zijn we gestopt, bijgaand daarom diverse foto's vanaf deze punten. De brede waterval is de Sunwapta Fall, de laatste de Athabasca Fall.
In Jasper brengen we ons tweede weekend door. Na aankomst gaan we gelijk bij het Visitor Centre gegaan voor informatie over Jasper en omgeving. Omdat we graag wild willen zien raadt men ons aan om na zessen de weg naar de Miette Hotsprings te rijden. Dit thermaalbad is tot 23:00 uur open, we kunnen dus nog een bad nemen.
Na het avondeten besluiten we die kant op te gaan. Het is wel 61 km heen en 61 km terug, en rond tienen is het donker. Gelukkig zien we al snel een Elk langs de kant van de weg. Hij lijkt erg op de edelherten in Nederland. Verderop stond nog een hert in de berm, maar dat was niet veel bijzonders.
Helaas zien we niet meer wild die avond, we besluiten dus om nog een warm bad te nemen in Miette Hotsprings. Kun je het je voorstellen? 125 km rijden, een kwart tank leeg vanwege de klimmende wegen en dan voor $ 7,50 pp een uur in een thermaalbad van 40°C gaan zitten, kijkend naar de ondergaande zon?
Gelukkig waren er ook nog koelere baden, dus we eindigden met een duik in het 18°C bad om te voorkomen dat we op de weg terug in slaap zouden vallen. Ruim na elven in het stikdonker hebben we op de camping onze standplaats opgezocht en daarna zijn we snel onder de wol gedoken.
Groeten uit Jasper
