Capilano Suspension Bridge

Vandaag moet ik het helaas kort houden. De koffers moeten worden gepakt, want morgen worden we om 10:00 uur opgehaald door de camperverhuurder.

We zijn vanmorgen eerst even zonnebrand wezen kopen, want ik had toch wel een paar engelse bovenarmen opgelopen tijdens het fietsen. Vandaag zouden we naar de Capilano hangbrug gaan en we hadden geen idee hoeveel zon we daar zouden opdoen en om meer kreeft te voorkomen hebben we toch maar even factor 45 gehaald :-)

Na het ontbijt zijn we met de bus naar de brug gegaan en daar een paar uur rondgelopen. Ze hebben daar niet alleen een schitterende wiebelende hangbrug, maar ook een compleet boomkruinpad met opdrachten voor de kinderen. Helaas heb ik maar een paar foto's met mijn telefoon gemaakt en ik heb nog geen tijd gehad om de foto's van de diverse camera's om te zetten voor dit blog. Ik hoop daar vanuit ons mobiele huis wat tijd voor te vinden.

Bijgaand een paar foto's van de bruggen, van ons certificaat en van een uitzicht van de terugreis.

Vanaf morgen zijn we dus met de camper onderweg en voor het uploaden van ons verhaal afhankelijk van wifi op een camping. Mocht er morgen geen update komen dan zal dat daaraan liggen, maar wees niet bang, die achterstand wordt ingehaald zodra we weer een toegangspunt hebben gevonden.

Groetjes uit Downtown Vancouver

Vancouver op z'n Hollands

De afgelopen nacht zijn we allemaal regelmatig wakker geworden met het gevoel dat het al tijd was om op te staan. Met wat melatonine hebben we het toch tot acht uur op bed kunnen uithouden en na het douchen hebben we in het restaurant heerlijk ontbeten.

Vervolgens hebben we ons afgevraagd wat we vandaag zouden gaan doen. Om van de jetlag af te komen kun je het best veel daglicht opdoen, dus we besloten met de bus naar Stanley park te gaan en daar wat te gaan lopen. Kris van de receptie vroeg echter of we konden fietsen, waarop we allemaal in de lach schoten. Ja fietsen kunnen die Nederlanders wel. Kris wees ons op de mogelijkheid om fietsen te huren en daarmee naar het park te gaan, waar we de Seaside Greenway konden fietsen. Dat is een route die vanaf Canada Place helemaal buitenom rond Stanley park loopt en vervolgens via de binnenhavens naar Kitsilana Beach Park gaat. De hele route is 55km lang, dus een mooi tochtje om zonlicht op te doen en de jetlag kwijt te raken.

Het was even zoeken om de verhuurder te vinden, maar om 11:30 stapten we voorzien van een blitse fietshelm op de fiets en gingen we dwars door downtown naar Canada Place. Daar lag de Volendam van de Holland America Line aangemeerd. Jan Smit of andere Volendammers waren er echter niet te bekennen.

Via diverse mooie uitkijkpunten kwamen we bij de totempalen, een hele verzameling goed bijgehouden exemplaren staat er opgesteld en die hebben we op de foto gezet en van de gelegenheid gebruik gemaakt om wat te drinken. Het zonnetje stak goed en zonnebrand hadden we niet meegenomen....

Halverwege de tocht hebben we nog wat gegeten en daar hoorden we dat er 's avonds vuurwerk zou zijn vanaf een platform voor een van de stranden. Dat wilden we dan ook wel zien.

We hebben de tocht een kilometer of 3 voor het einde afgebroken, omdat we genoeg gezien hadden en we de fietsen voor 15:30 weer in wilden leveren. Om af te koelen zijn we nog lekker het zwembad ingesprongen, waar we nog een Nederlands stel met kinderen troffen, die morgen weer naar huis gaan na een drieweekse autoreis door British Columbia en Alberta vanaf Calgary.

Uiteraard zijn we wat verbrand.... de meest witte wat meer dan de rest..... ik dus :-)

Na een heerlijk avondeten zijn we net als de rest van Canada richting het vuurwerkfestijn gelopen. Wat een drukte! Tussen een groep Aziaten hebben we echter een leuk plekje gevonden en we hebben het daarvandaan goed kunnen zien, zonder in de rook te zitten. De weinige wind die er was stond recht op de eretribune van KLM, de bezoekers die daar zaten hebben dus waar voor hun geld gehad :-)

Hierna zijn we afgetaaid en hebben we onze bedden opgezocht. De rest slaapt al, ik ga dus snel uploaden, dan kan ik ook de luikjes gaan sluiten.

Morgen zijn we van plan om naar de Capilano Suspension Bridge te gaan, maar eerst moet ik het ophaaltijdstip van de camper gaan vastleggen...

Groeten en een fijne dag allemaal!
Wouter

Lange zit

Het was een lange zit. Doordat een paar mensen te laat bij de security check waren hadden we initieel 10 minuten vertraging, maar daarmee verloren we ons vertrekslot en uiteindelijk gingen we pas rond 13:50 vanaf de Polderbaan de lucht in. 

Door de laaghangende bewolking hebben we van Nederland weinig gezien. Boven Schotland was er geen bewolking meer en hadden we een mooi uitzicht over het water. Daarna kwamen we over IJsland (waar geen ijs te ontdekken was) en Groenland (waar het wit was van de sneeuw en het ijs). Onder ons zagen we stukken drijfijs/ijsschotsen, grote en kleinere stukken. In tegenstelling tot wat ik verwachtte was dat ijs niet wit, maar betongrijs. 

Tijdens het laatste stuk naar Vancouver zagen we wisselende landschappen onder ons doorglijden: vlakke delen met gras, doorsneden door wegen en rivieren, bosrijke delen, heuvelachtige delen en toen ineens waren daar de Rocky Mountains. Schitterend in het middagzonnetje. Sneeuw, gletsjers, meren, rotsen en bos, dat zijn de ingrediënten van dat gedeelte. Hier hopen we straks met de camper doorheen te trekken en dan kunnen we het van een ander standpunt bekijken.

Uiteindelijk kwamen we rond 14:00 uur bij de kust en konden we Vancouver vanuit de lucht bekijken. Wat een megastad! Uiteenlopend van houtverwerkende industrie bij de rivier, met de typische boomstammen in het water, tot de moderne hoge kantorenflats, die de skyline bepalen. Ook dat hoop ik later deze vakantie nog eens beter te kunnen bekijken vanaf de grond. 

Uiteindelijk zijn we net na 14:00 uur geland. Het kostte bijna een uur om door de immigratie en controle te komen. Gelukkig was alle bagage ook meegekomen en konden we daarna op zoek naar een taxi die ons naar het hotel kon brengen. In Vancouver scheen de zon en was het ruim 30 graden. Geen weer voor een lange broek dus!

In ons hotel hebben we lekker een douche genomen en een uurtje geslapen. Daarna zijn we om half zeven even wat wezen eten en zo dadelijk gaan we lekker op tijd slapen. We zijn bijna 24 uur in touw geweest, dus daar zijn we wel aan toe :-)

Tijd om aan boord te gaan

We zijn gelukkig zonder problemen door de bodyscanners gekomen en alle electronica mag mee. De batterij van de Tomtom was leeg, maar hij mocht even aan de oplader. Toen hij alsnog aan ging was het ok.

Ons toestel staat klaar, we mogen zo aan boord. 

Canada, here we come :-)

Lunchen op Schiphol

Bagage ingecheckt, nu even tijd om lekker te lunchen. Zo dadelijk bij de gate door de douane en dan gaan we aan boord van de Airbus 330-300.

Alles ingepakt

Met wat duw en stampwerk is het gelukt: alles wat mee moest zit in een tas of een koffer. Nog één nachtje en dan is het zover.....

Welkom

Welkom op dit vakantieblog. We proberen hiermee de thuisblijvers een beetje op de hoogte te houden van onze belevenissen tijdens de rondreis door Canada. Uiteraard zijn we hierbij afhankelijk van internettoegang, dus we hopen dat er op de campings vaak genoeg een Wifi toegang is te vinden, zodat we deze blog bij kunnen werken.

Veel lees en kijkplezier!

Groetjes van W.A.E.W. van de Hoef